A3A3A3
Locatie Gent, België
Type Private opdracht
Opdrachtgever Dhooge & Meganck
Aannemer David Bonte / Woodframes
Structuur Mouton
Datum 2009-2012
Status Voltooid
Foto’s David Dhooge en Cafeïne
Prijzen
Winnaar van ‘The Architectural Award of BIS 2012’
De jury beschouwde het project als een voorbeeld van hoe werk en wonen op elkaar kunnen worden afgestemd.
oorspronkelijke toestand
VERBOUWING VAN EEN RIJWONING MET LOODSEN TOT WONING MET ARCHITECTENKANTOOR EN VERHOOGDE DAKTUIN
Aan de rand van de stad ligt het huis op de 'oever' tussen een drukke stadslaan en een vanaf de straat onzichtbare bomenzee erachter. Wonen en werken zijn op deze plek altijd samengegaan: van garage tot plantenkwekerij tot atelier.... Op de begane grond gaf een hoge toegangspoort toegang tot twee aaneengesloten loodsen, één met lessenaarsdak en één met zadeldak (de oudste). Daaromheen lag een bos verscholen. Bovenop de werkruimten lag, als op een hoge stoel gezeten, het woongedeelte met een nogal onbevredigend uitzicht op de asbestdaken van de loodsen eronder.
Hoe kan je ongestoord werken in je eigen huis? Hoe kan je leven zonder voortdurend te werken of aan werk te denken? Duidelijke scheiding, dat is zeker. Dit lijkt echter niet gemakkelijk haalbaar op een enkel perceel, zeker niet in het geval van een rijtjeshuis.
Hoe kan je het bos toegankelijk maken voor wonen en werken binnen een gevelbreedte van 6 meter? Misschien bovenop zoals vroeger, ja, dat is logisch. Maar anders...
‘The old carries the young' (Anette Defoort) toont onze visie: oud en jong turen in de verte en ergens ligt een punt waar beide zichtlijnen elkaar kruisen. Het wonen ligt op de rug van het werken en het werkvolume vormt een nieuw verhoogd maaiveld voor de woning. Beide delen bestaan in volledig respect voor elkaar, maar toch elk met een eigen uitzicht en relatie tot de omgeving.
Beneden, een plek van creatie, midden in het bos. Geuren van vers gemaaid gras, herfst en hars, lijm, karton, terpentijn, lijnolie en inkt. Geluiden van talloze vogels, wind maar ook potloden op papier, messen op krijt, vingers op toetsen. Veel bladeren buiten en veel boeken binnen.
Het huis ligt op de schouders van het atelier: een plek waar een jong gezin thuis kan komen, waar ze koken, spelen, ontspannen en slapen tussen de bomen. Een gelijkvloers huis met een tuin op de begane grond, tussen de kronen van het bos. Tijdens de ontspanning in het woongedeelte is er bewust geen zicht op het werk dat nog gedaan moet worden.
Bij inspanning in de werkruimte wil men geen zicht op afwas die nog gedaan moet worden of speelgoed dat zich op wonderbaarlijke wijze over de vloer heeft verspreid. De lange trap van de begane grond naar de eerste verdieping op +4,20 m is het woon-werkverkeer geworden.
De typische invulling onder een trap met schrijnwerk en glazen panelen met patroon is over de volle lengte van de trap vergroot en herbergt ook een nieuw toilet. ‘s Nachts strekt de trap zich uit over een glazen lantaarn.
Door middel van een portiekstructuur en een venster over de volle breedte hebben zowel de woning als het atelier een sterk contact met de eigen buitenruimte. De studio beneden heeft een serene buitenruimte onder de hoogstambomen waar de rode wingerd van de buren over de muren 'vloeit'.
De woonvertrekken en de slaapkamers boven hebben terrassen aan de rand van het groene dak, doordrenkt met zuidelijk en westelijk licht. De stalen portiek herinnert aan de industriële logica van de vroegere loodsen. Als tegenwicht zijn ze ingevuld met houten blokramen, zodat staal en hout, koud en warm, naast elkaar liggen.
Het massieve houten blokraampje, dat overal in het huis is toegepast, creëert een overgang tussen ruimte en buitenruimte, een tussenplaats waar men kan zitten en kijken... De toegangspoort verliest zijn betekenis door de verbouwing tot atelier; vrachtwagens zullen niet meer onder het huis doorrijden.
De industriële poort wordt vervangen door een fraai stalen buitenschrijnwerk met glas zodat het huis nog opvallender 'op stelten' staat boven een dunne structuur. Door dit raam valt het oostelijke licht naar binnen. Verschillende tinten gekleurd en gedessineerd glas zorgen voor een ochtendcaleidoscoop van kleurrijk licht als verwijzing naar de buurt...
Ons semi-intensief groendak ligt er ondertussen al meer dan tien jaar. Met een minimum aan onderhoud bloeit het als nooit tevoren.